Monday 30 May 2011

Μανιτάρια


Ένας φίλος μου διηγήθηκε μια ιστορία που συνέβη στην παρέα του πριν μερικές μέρες. Αληθινή ιστορία.

Η παρέα του είχε πάει στο Άμστερνταμ. Όπως η πλειοψηφία των τουριστών στο Άμστερνταμ, αποφάσισαν να πειραματιστούν με τα διάφορα είδη τσιγάρων που διακινούνται ελεύθερα εκεί. Και όπως συμβαίνει συνήθως στις παρέες που πάνε στο Άμστερνταμ, υπήρχε και ένας που ήταν εναντίων αυτού του είδους ‘τσιγάρων’  και αρνείτο να πειραματιστεί.

Παρά τις πιέσεις των υπόλοιπων, ήταν ανένδοτος. Με τα πολλά όμως τον έπεισαν να δοκιμάσει μια μανιταρόπιτα. Θεώρησε τα μανιτάρια πιο φυσικά και υγιεινά για βρώση, και του κίνησαν την περιέργεια (ίσως να του άρεσαν τα στρουμφάκια όταν ήταν μικρός). Αφού τα έφαγε, των ρώταγαν οι άλλοι πως ένιωθε ή αν είχε παραισθήσεις. Αυτός, απογοητευμένος, απάντησε  ότι δεν είχε. Ένιωθε πολύ κανονικά παρά τις διάφορες ιστορίες είχε ακούσει για τα 'μαγικά' μανιτάρια.

Μετά όλοι μαζί αποφάσισαν να συνεχίσουν την βόλτα, αλλά αυτός είχε κουραστεί και τους είπε πως θέλει να γυρίσει στο ξενοδοχείο. Οι φίλοι του ένιωσαν λίγο άβολα να τον αφήσουν μόνο, αλλά τους καθησύχασε ότι ένιωθε πολύ καλά και φυσιολογικά. Για κάθε ενδεχόμενο του είπαν να τους πάρει στο κινητό αν αρχίσει να νιώθει παράξενα. Και εκεί χώρισαν οι δρόμοι τους.

Μετά από καμιά ώρα χτύπησε το κινητό τους. Ήταν ο φίλος που είχε φάει τα μανιτάρια. Οι άλλοι αμέσως ανησύχησαν, τον ρώτησαν αν είναι καλά. Όπως φοβόντουσαν, η απάντηση ήταν ‘όχι’. Πιο συγκεκριμένα, ο φίλος τους, τους είπε με ψιθυριστή φωνή ‘Παιδιά γίνεται χαμός εδώ...Εχει γεμίσει ο τόπος νάνους’. Θορυβημένοι του είπαν να μην κάνει τίποτα, και να τους περιμένει στο δωμάτιο. Του το είπαν όσο πιο καθησυχαστικά μπορούσαν και πήραν τον δρόμο της επιστροφής,

Όταν τους άφησε το ταξί στο πάρκινγκ του ξενοδοχείου, είδαν ένα περιπολικό να απομακρύνετε από τον χώρο αλλά δεν έδωσαν σημασία. Όταν όμως βρήκαν το δωμάτιο του φίλου τους άδειο, και τον μάνατζερ του ξενοδοχείου στην εξώπορτα, άρχισαν να πανικοβάλλονται.

Για να μην τα πολυλογώ,  στο ξενοδοχείο εκείνη την ημέρα, όντως γινόταν ένα συνέδριο νάνων. Το χειρότερο όμως ήταν ότι ο φίλος τους, για να έχει αποδείξεις όταν γύρναγαν οι άλλοι ότι πράγματι ΄είχε γεμίσει ο τόπος νάνους' και δεν το είχε φανταστεί, είχε πιάσει έναν νάνο (μάλλον τον είχε βρει στο διάδρομο ή στο ασανσέρ) και τον είχε κλείσει στην ντουλάπα του ξενοδοχείου.